Dit wordt een vreemd verhaal waaruit later zal blijken wat de titel van het boek betekent.

Om te beginnen. Mijn naam is Simon en ben met m’n vrouw Mieke veel in Zuid Spanje.

 

Een goede vriend van ons heeft hier een villa waar hij 3 maanden per jaar woont. Hij vindt het een akelig idee dat het dan de overige tijd leeg staat. Daarom vroeg hij ons of wij daar een aantal maanden wilden wonen.

 

In Spanje vele contacten opgedaan. Waaronder een hele bijzondere en over deze persoon wil ik het met jullie hebben.

We gingen doen wat je heel vaak in spanje doet; tapas eten met een glas wijn erbij, in een plaatselijk restaurantje. Je doet zo nogal eens contacten op en zo ook vandaag.

We zaten aan het strand op het terras en er zat een nogal “aparte” man naast me van een jaar of 70,  met een staartje en een erg luide stem. Hij bleek ook een Nederlander te zijn. Nou is dat niets bijzonders, er zijn hier veel Hollanders. Zij komen ook vaak bij elkaar met golfen, bridgen en koninginnedag. Leuk.

 

Alleen had ik niet het idee dat deze man daar erg op gesteld was. Met Spanjaarden hoefde hij ook niet zo nodig contact. Nou dan met Engelsen (waarvan er hier veel zijn). Nou deze ook niet.

Het begon me te verbazen dat deze knorrepot wel met mij contact wilde hebben.

 

Het bleek dat hij wetenschapper was, iets met natuurkunde en astronomie. Wat was me niet helemaal duidelijk maar ik vond dat allemaal daverend interessant. Temeer daar astronomie (verwar dit nu niet met astrologie) mij erg boeide. We stelden ons aan elkaar voor. Hij heette Isambard. Z’n vader was idolaat van de beroemde Engelse ingenieur Isambard Kingdom Brunel.  De ontwerper van het eerste ijzeren schip en een scheepsschroef i.p.v. een rader. Vandaar die opvallende naam. Kind van een Hollandse moeder en een Spaanse vader en opgegroeid deels in Nederland en Spanje. Hij oogde meer Hollands dan Spaans.

Hij woonde al vele jaren in Spanje in een villa in de buurt. Dat is toevallig een urbanization naast de onze. Wij bevonden ons meer aan de kust en hij diep in het achterland. En dan bedoel ik echt achterland.

Nou wil het geval dat ik gebruik mocht maken van een 4x4 terrein auto waarmee ik het hele achterland en nog veel meer verkend heb. Een open Suzuki Vitara van 15 jaar oud. Heb al van alles doorstaan met deze krachtpatser en ze heeft me nog nooit in de steek gelaten. 

 

Het gebied waar Isambard woonde kende ik wel en er staan enkele grote villa’s met hele hoge muren en grote dikke Spaanse poorten. Daarna is het bush, veel bush en hier woonde hij. Had me altijd al afgevraagd wie daar zo verlaten ging wonen. Had daar vaak gereden in de Suzi en dan zag je dat huis in de verte liggen. Totdat ik er niet meer door kon omdat een onverlaat een groot hek had laten plaatsen. En deze onverlaat zat nu naast mij. Ik kon het niet laten om hier iets over op te merken. ‘Oh’ zei hij, ‘Was jij die klootzak die met dat witte autootje over mijn land reed?’

‘Ja, dat was ik, en wie denk je wel dat jij bent om die weg zomaar af te sluiten?’

Nou de kennismaking begon goed. Afijn, we bedaarden enigszins. Na verloop van tijd raakten we weer in gesprek. Na de nodige wijntjes werd het zowaar nog gezellig. Het gesprek ging o.a. over whisky. We waren beiden liefhebber. Zijn favorieten waren Glenfiddich en Laphroaig. Nou, beste lezer, als je Laphroaig wel eens geproefd hebt, dan schrik je er van. Het proeft naar jodium.  Dit had ik wel eens op een whisky proeverij als laatste geproefd. De meest uitgesproken smaak voor het laatst. Het was schrikken, maar alles went. 

De knorrepot bleek eigenlijk heel erg amusant gezelschap, beetje behoorlijk excentriek, maar daar hield ik wel van. Hij nodigde me zowaar uit om een keer langs te komen. Nou, dat liet ik me geen twee keer zeggen. Was al jaren benieuwd naar de binnenkant van die forten. Maar meestal komt er niets van zo’n uitnodiging terecht. Dit zou ik toch niet laten gebeuren. Een afspraak gemaakt voor over twee weken. Dit in de agenda gezet van m’n IPhone met een alarm voor de dag ervoor. Dat zou ik dus niet vergeten. Had hem gevraagd of ik z'n landgoed kon benaderen vanaf Het noorden. Hij zou zorgen dat de noordelijke poort dan open stond. De hoofdingang lag ergens zuidelijk.

 

Heb thuis eens gekeken op Google Earth. Vond het huis en het landgoed, het leek gigantisch. Er liep een lange weg van noord naar zuid met in het midden een huis. Dit was vierkant en groot met in het midden een atrium met een ronde vijver (zo leek het) erin. Zuidelijk lag een zwembad en oostelijk was een groot gebouw. Voor het huis was een plein met daarvoor weer een hek. Door het landgoed zelf lagen kriskras allerlei zandweggetjes.

 

Voordat ik onderweg ging had ik een fles Laphroaig gekocht. Dit was nog een hele toer. Je kunt in Spanje vele soorten whisky kopen maar deze was wel heel erg speciaal.